Rozdział XVII

Gdy rano zeszłam na dół, jego dom wyglądał dziwnie...Pełno balonów,serpentynek...A do tego wszyscy siedzieli przy stole razem z Pati.
-O co tu chodzi?-spytałam.
-Sto,lat sto lat-zaczęli śpiewać.
Zaraz czy dzisiaj...O Boże moje urodziny!!!!
Podeszła do mnie Pati i złożyła życzenia oraz dała mi mały pakunek.Otworzyłam i..no tak bluzka,która strasznie mi się spodobała gdy ostatni raz byłyśmy w centrum handlowym.

Następnie każdy coś mi dał.Co prawda same perfumy,no ale czego można spodziewać się po facetach? :)

-Dobra,nadszedł czas na mój prezent,co prawda nie jest zapakowany,ale myślę,że ci się spodoba.-powiedział Baron i poszedł po coś do kuchni.Po chwili wrócił z psem na rękach.Podeszłam do niego.

-To...to dla mnie...?-spytałam.

-Tak.-powiedział i podał mi go do rąk.

Pogłaskałam psa po głowie.A po chwili położyłam go na ziemi.

 Mocno przytuliłam Aleksa.

-Dziękuje,dziękuję,dziękuję!! Zawsze otakim marzyłam!-krzyknęłam.

-Jak gpo nazwiesz?-spytał.

Zastanowiłam się.

-Hmmm...Bruno...Tak to dobre imię.Jak myślisz?

-Też tak uważam.-powiedział i wszyscy wybuchnęli śmiechem.

*Później*

O 14 wszyscy poszli do domu.No,oprócz mnie i Barona,rzecz jasna.:)

-Proponuję dobry film i popcorn.-powiedział.

Usiadłam pomiędzy nim a Brunem,na kanapie.

-Szklana Pułapka 6.Co o tym myślisz?

-Chętnie zobaczę-powiedziałam.

Nie skończyły się jeszcze początkowe napisy gdy usłyszałam dzwonek mojego telefonu.Poszłam do kuchni,żeby mu nie przeszkadzać i odebrałam:

-Halo?-zaczełam.

-Czy mówię z Natalią Szkot?

-Tak.O co chodzi?

-Serdecznie pani gratulujemy,dostała pani pracę w studiu nagraniowym!

-Co?! To jakiś żart?!-nie mogłam w to uwierzyć.

-Nie.Zaczyna pani pracę od połowy września.Jeszcze się z panią skontaktujemy.Do widzenia.

-Do wiedzenia-powiedziałam i rozłązczyłam się.Po chwili zaczęłam skakać z radości.Do kuchni przyszedł Baron:

-Kurde,nie skacz tak cała podłoga się trzęsie-powiedział ze śmiechem.

-Dostałam pracę!Rozumiesz?!-lrzyknęłam.

-Co?! No to super!

_No wiem.-powiedziałam i złapałam jego twarz.To był zły ruch...

Poczułam jak jego usta dotykają moich...I pocałowaliśmy się.Pobioegłam do góry z oczami pełnymi łezPo chwili do pokoju wszedł Baron.

-Przepraszam.Nie mogłem się opanować.-wytłumaczył.

-To...to nie tak...ja po prostu nie umiem tak ranić jak Tomek.

-Muszę ci to powiedzieć-zaczął.

-Co?

-Tomek...jest z ...Patrycją.

-Co?! Żartujesz?

-nie mówie serio.-po czym pojkazał mi zdjęcie jak się całują.

-A to przyjaciółka!-krzyknęłam ze złością.